Dag 10: Samara

Na een ontbijt vertrekken we om 8u voor een boottocht op zee, op zoek naar walvissen en dolfijnen. Al in het begin zien we verschillende zwarte pelikanen, die ook stukjes met ons meevliegen. We zitten ruim een uur op zee als we een schildpad zien, een warana of ookwel dwergschildpad welke ongeveer 70 cm groot zijn!
Even later zien we iets wat we liever niet hadden willen zien, er was namelijk een boot met mensen omgekiept. Zij waren ook walvissen en dolfijnen aan het spotten en zijn toen in hun enthousiasme allemaal naar 1 kant gaan hangen waardoor de boot midden op zee omgeslagen is. Gelukkig is iedereen ongedeerd maar uiteraard wel van slag.
Hierna hebben we geprobeerd met 2 boten de boot weer rechtop te krijgen maar dit is niet gelukt waarna de boot uiteindelijk ging zinken. Ze hadden er wel een touw aan gemaakt welke 1 boot vastgehouden heeft en achteraf hoorden we van onze kapitein dat ze de boot wel nog naar het strand hebben kunnen slepen. Of dat zo is weten we niet want het lijkt ons sterk dat dat gelukt is maar we zijn in ieder geval heel blij dat er geen slachtoffers zijn.
Terwijl we bij de omgeslagen boot waren zijn er een aantal van onze groep die ook nog dolfijnen hebben gezien maar ik heb er geen gezien op dat moment. Ruud heeft wel enkele vinnen voorbij zien zwemmen.
Omdat we hier natuurlijk wat tijd mee "verloren" zijn, zijn we uiteindelijk langer gebleven. Even daarna zien we wederom eenzelfde soort schildpad! En na een tijd zoeken zien we meerdere bultruggen!! Wauw!! We kunnen ze een tijdje volgen en het is prachtig! Dit maakt veel goed. Daarna varen we richting strand en gaan we nog een tijd snorkelen waar koraal is en veel vissen zitten. We zien vanallerlei vissen, waaronder een tijgerslangaal, een zeekomkommer, zeester, regenboogvissen, maskerwimpelvissen, parelhoen kogelvissen en ik weet niet wat nog meer.

Tegen 2 uur komen we terug bij het hotel en gaan we lunchen. Vervolgens ga ik zwemmen, Ruud gaat terug naar de kamer.

Om 19u worden we in totaal met 5 mensen van de groep opgehaald en na een behoorlijk hobbelige weg (ook wel gratis Costa Ricaanse massageweg), komen we tegen 20u aan op het strand waar we schildpadden kunnen spotten.
We mogen niet met wit licht schijnen en moeten onze gids volgen die een rode lamp heeft. Dat heeft ermee te maken dat we de schildpadden dan niet verstoren omdat zij reageren op licht. Het strand is hier dus pikkedonker behalve enkele rood schijnende lampjes en hierdoor zien we ook een prachtige heldere sterrenhemel! Zoveel sterren heb ik nog nooit gezien!!
Ook zien we duizenden heremietkreeftjes lopen en even later zien we een leeggeroofd nest van schildpadden eieren. Deze zijn opgegeten door wasberen en we zien nu dat de rest door de heremietkreeften opgegeten wordt.
Voelt niet fijn maar ook dat is natuurlijk natuur.
Onze gids geeft aan dat maar 1 op de 1000 schildpadden het overleeft.. dat is dus heel weinig. Eieren kunnen opgegeten worden door hagedissen, wasberen of andere dieren. Mochten ze dat overleven kunnen de babyschildpadjes alsnog opgegeten worden in de zee door haaien, pelikanen e.d. Als schildpadden geboren worden zijn ze namelijk op zichzelf, zonder ouders, wat het ook moeilijker maakt om te overleven. Maar omdat er nog heel veel van deze schildpadden zijn en de schildpadden niet bedreigd zijn is het niet nodig dat nesten beschermd worden door mensen en dus laten ze de natuur zijn gang gaan.
De schildpadden die we hier eieren kunnen zien leggen zijn de warana ofwel dwergschildpadden die 60 tot 80 cm groot kunnen worden. Zij leggen eieren vanaf ongeveer hun 12 tot 13de levensjaar (en dat moeten ze dus maar eens eerst zien te worden). Vervolgens kunnen zij 3 tot 5x per jaar eieren leggen en ze kunnen 45 tot 60 jaar oud worden. Vrouwtjes kunnen de eieren zelf maken maar er is wel een mannetje nodig om de eieren te bevruchten. Per keer leggen de vrouwtjes wel zo'n 80 tot 130 eieren! Eieren zijn zo groot als pingpong ballen en de schaal van de eieren is relatief zacht.
80% van de vrouwtjes schildpadden komt terug om eieren te leggen op de plek waar ze zelf geboren zijn. Mannetjes komen alleen terug naar het strand om te sterven.
Afhankelijk van de temperatuur van het nest worden er mannelijke of vrouwelijke schildpadjes geboren. Bij een koud nest worden het vrouwtjes en bij een warm nest mannetjes. Het nest is ongeveer 45 cm diep en het duurt zo'n 45 tot 55 dagen voordat de eieren uitkomen, afhankelijk van het weer. Nu is het bijvoorbeeld warm en duurt het maar 45 dagen en in het regenseizoen duurt het 55 dagen. Als de temperatuur beneden de 22 graden of boven de 34 graden wordt is de kans groot dat de schildpadjes het niet overleven. En het kan hier tot wel bijna 40 graden worden.

Na een klein half uurtje ziet onze gids een schildpad!! Dat is al heel snel want van tevoren is ons verteld dat we veel geduld moeten hebben omdat het maar de vraag is of we er überhaupt zien en anders misschien pas laat op de avond. Soms komt er 1, soms meerderen tot zelfs af en toe wel duizenden! Onze gids heeft er 1x rond de 3000 gezien!

We hebben veel geluk en zien het hele proces, we zien de schildpad uit het water komen, graven voor een nest, het leggen van de eieren en weer terug het water in gaan! Dit hele proces duurt gemiddeld 45 tot 60 minuten. Deze schildpad heeft wel meer dan 5 plekken geprobeerd alvorens een goede plek te vinden om de eieren neer te leggen dus we moesten even geduld hebben. Zij moeten namelijk rekening houden met bepaalde factoren zoals ver genoeg op het strand maar ook weer niet te dichtbij wortels van takken etc. Als de schildpad aan het graven is zien we een groep wasberen erachter staan.. gelukkig gaan deze na een tijdje weg (wellicht door ons?), maar dit geeft natuurlijk geen garantie dat ze de eieren niet alsnog op gaan eten.
Het kan zijn dat dit een jonge schildpad is zonder ervaring die er daarom even over doet om een goed plekje te vinden.
Zoals gezegd zien we het hele proces en bij het leggen van de eieren komt er ook een soort slijm mee. Dit blijkt ervoor te zijn om de eieren te beschermen tegen o.a. bacteriën, water en zand.

We zien ook onderzoek naar de schildpad plaatsvinden waaronder bijvoorbeeld het opmeten van het nest en de schildpad e.d. Als de schildpad klaar is met eieren leggen maar wel nog in een soort trans is, wordt deze gemerkt met een nummer, zij worden niet gechipt met bijvoorbeeld gps. Deze schildpadden leggen hun eieren alleen op zwart, vulkanisch zand.
Als we weglopen zien we nog een schildpad die klaar is met haar eieren leggen en het nest dicht aan het maken is. Overigens zijn we op een afstand blijven wachten als de schildpad haar nest maakt totdat ze eieren gaat leggen omdat ze dan in een sport trans raken en wij haar niet kunnen verstoren.
Rond 23u zijn we weer terug bij de lodge na een unieke ervaring!
Morgen kunnen we voor het eerst uitslapen en hoeven we pas om 10.30u klaar te staan.

We hebben overigens allemaal heel veel muggenbulten, wat erg frustrerend is en flink jeukt maar morgen gaan we op zoek naar een zalfje in de hoop dat deze helpt!