Dag 16: Phan Thiet - Ho Chi Minh

Om half 7 gaat de wekker want om 8u vertrekken we naar Ho Chi Minh (de vroegere hoofdstad Saigon).
Vandaag is een enorme warme en benauwde dag, dus het is lekker dat we airco in de bus hebben.
We rijden langs verschillende plantages van drakenfruit. Dit wordt veel gekweekt in deze omgeving. Drakenfruit is oorspronkelijk uit Mexico. Het is een cactusachtige plant, het duurt 1 à 2 jaar voordat ze kunnen oogsten en daarna kunnen ze elke maand oogsten. ’s Nachts worden de plantages ook verlicht om de groei te versnellen.
Drakenfruit wordt hier ook veel geofferd omdat het eruit ziet als een draak en dat brengt geluk.
In een goed seizoen ka drakenfruit 30.000 dong per kg opbrengen, echter ze hebben nu een slecht seizoen en dan brengt het maar 4.000 dong op per kg.
Er zijn meerdere soorten drakenfruit, je hebt paarse, gele en witte met zwarte puntjes. Wij hebben alleen de witte gezien en ik vind hem heerlijk! We krijgen dit ook dagelijks, het ligt bij elk ontbijt.

Onderweg hebben we het gehad over hoe de educatie in Vietnam is.
Er is nog geen officiële schoolplicht hier. Kinderen die wel naar school gaan, gaan eerst naar de kleuterschool dan naar basisschool en middelbare school.
Na de high school is er een examen voor de universiteit, welke heel belangrijk is in Vietnam. Na de high school is er echter sinds dit jaar een verplichting dat jongens het leger in moeten voor 2 jaar. Ze kunnen er wel voor kiezen om eerst de universiteit te doen en dan het leger in of andersom. Meisjes hoeven niet het leger in.

Er wordt hier onderscheid gemaakt in drie regio’s. Regio 1 is de stad, hier is school het duurste ($30 per maand). Regio 2 is het platteland, zij betalen minder dan in de stad ($10 per maand). En dan heb je nog de afgelegen gebieden (de etnische minderheden) en daar is de school wel gratis. De etnische minderheden krijgen meer support van de overheid, omdat ze hen graag willen behouden.

Bij de universiteiten ligt het eraan wat je studeert hoe duur het is. Dit komt door de benodigdheden, bijvoorbeeld om arts of engineer te worden moet je veel betalen. In Vietnam zijn ongeveer 400 universiteiten. Eerder was het zo dat wanneer je geen geld had, je ook niet naar de universiteit kon. Tegenwoordig kunnen ze hier ook lenen om te studeren.

Tegenwoordig krijgen kinderen vanaf 6 jaar ook Engelse les, dit is wel fijn want in veel gebieden wordt nog erg slecht Engels gesproken. Zwemlessen zijn nog niet verplicht, er verdrinken nog steeds veel kinderen hier ieder jaar.
Tegenwoordig kan wel 90% van de bevolking lezen en schrijven.

Tegen de middag komen we aan in Ho Chi Minh, waar we eerst een kijkje nemen bij de Notre Dame en het postkantoor. Hierna gaan we lunchen in een klein restaurantje.

Na de lunch gaan we naar het oorlogsmuseum. Hier staan veel gebruikte wapens en voertuigen uit de oorlog, maar hier zijn ook heel veel foto’s met bijbehorende verhalen te zien. Ik vond dit erg indrukwekkend, je krijgt een beeld van hoe vreselijk de oorlog hier geweest is en wat de mensen allemaal hebben moeten doorstaan. We zien onder andere verschrikkelijke martelaar technieken die gebruikt werden tegen gevangenen.

’s Avonds heeft een gedeelte van de groep een diner cruise en de rest gaat zijn eigen weg. Ruud en ik zijn door de stad gelopen en kwamen uit bij Saigon Centre. Dit is een enorm winkelcentrum waar alleen de rijke Vietnamezen komen. Hier zaten alle merkwinkels zoals Adidas, Nike, converse etc. Ze hadden hier zelfs een indoor schaatsbaan. Hierna zijn we samen wat gaan eten bij de pizzeria en rond 22.00 zijn we gaan slapen.