Dag 2: San Jose - Puerto vieja de sarapiquí

Na een gebroken nacht vanwege de jetlag en een vroeg ontbijt, verzamelen we om half 8 bij de receptie en krijgen we een korte algemene inleiding. Om 8u zitten we in de bus richting puerto vieja de sarapiquí.

Wat ik gisteren vergeten ben te melden is dat we een bonusgids hebben, Volkert. Hij loopt een weekje mee. Verder hebben we een groep van 19 personen met dus 2 gidsen en een buschauffeur.

We rijden via braulio carrillio wat een combinatie is van regen- en nevelwoud en een prachtige omgeving om doorheen te rijden. We zien veel verschillende bomen, planten en vogels.
Onderweg krijgen we heel wat uitleg over het land, de taal en de gebruiken.
Zo geeft Monica aan dat ze Costa Rica altijd vergelijkt met een grote groene broccoli, wat ik mij wel kan indenken.
Costa Rica staat natuurlijk bekend om de natuur en de vele verschillende soorten dieren. Zo leven er onder andere wel 117 verschillende slangensoorten waarvan ongeveer 22 giftige, maar slangen zie je hier blijkbaar niet heel vaak.
Ook rijden we onderweg langs een plek waar een rivier ontspringt, de Rio Sucio of ook wel de vieze rivier genoemd. Deze rivier dankt zijn naam aan de zwavelafzettingen waardoor de rivier geel kleurt.

We rijden ook langs verschillende ananasplantages. Ananas is het grootste export product van Costa Rica maar daardoor wordt er helaas ook veel bos gekapt om plaats te maken voor ananasplantages. Er wordt steeds meer toegezien op het kappen van bossen maar desondanks gebeurt het nog steeds illegaal.

Onderweg maken we een korte tussenstop bij een fruitkraam waar we 2 soorten vruchten mogen proeven. Een soort paarse appel en een andere vrucht, waarvan ik wel een foto heb maar geen idee hoe die heet, die nogal droog smaakte maar met mayonaise nog een beetje weg te krijgen was.

Tevens hebben veel mensen hier bijnamen die gelinkt zijn aan uiterlijke kenmerken. Als je een grote neus hebt bijv. kan je vernoemd worden naar een neusbeertje. Of onze gids Monica wordt door onze buschauffeur pelo maiz genoemd wat mais haar betekend. Ik had het nooit verzonnen maar als jullie een foto zien kun je het wel indenken.
Costa ricanen gebruiken ook veel verkleinwoorden dus bijvoorbeeld niet uno momento maar uno momentico (een momentje). Vandaar dat zij tico's en tica's genoemd worden.

Costa Rica is best een duur land, qua prijzen vergelijkbaar met Nederland. Salarissen lopen hier enorm uiteen, van slecht betaalde banen van mensen die op plantages werken, zo ongeveer $300 per maand. Tot mensen die voor de overheid werken die hier echt heel veel verdienen. Zo verdient een leraar hier schijnbaar meer dan een leraar in Nederland.

We maken een korte stop bij de supermarkt waar we oreo koekjes, een fles icetea en een soort ranja kopen, waarvoor we maar liefst €7 moeten betalen.

Rond 11u komen we aan bij onze eerste excursieplek, een biologische boerderij, waar we ontvangen worden met verse ananassap.
Tussendoor zien we leguanen en twee jesus christ hagedissen die erom bekend staan dat ze over wateroppervlak kunnen lopen.
We beginnen de rondleiding met het maken van een sapje van suikerriet met gember, best lekker!
Daarna zijn er een aantal, waaronder Ruud die tilapia gaan proberen te vangen. Waar we bij ons hele mooie hengels hebben zijn die van hier net zo functioneel! Een flesje water, draadje erom, haakje eraan, aas en vissen maar! En er worden nog best wat vissen gevangen ook.
Onze lokale gids maakt ondertussen kunstwerken van blaadjes, geweldig!
We zien behoorlijk wat planten en dieren waaronder ook eetbare planten zoals cassave, basilicum, kaneel, kruidnagel, vanille, peperbolletjes, gember, kurkuma. Ook zien we een tweetenige luiaard in de boom!
Na de rondleiding sluiten we af met een lekkere lunch, waar Ruud en ik beiden gefrituurde tilapiafilet eten (de wonderen zijn de wereld nog niet uit) die nog goed smaakt ook! En als toetje een heerlijk stukje ananascake!
Vanuit hier hoeven we maar een klein stukje te rijden naar ons overnachtingsplek waar we net na 14u aankomen. De middag hebben we vrij en hebben we heerlijk gezwommen. Er zitten hier overal prachtige vogels en op de plek waar we nu zitten schijnen zelfs groene ara's en toekans te zitten maar deze hebben we helaas nog niet gespot.
Om half 7 gaan we samen met Monica op zoek naar roodoogkikkers, die we ook vinden! Helaas iets moeilijker fotograferen omdat je geen flits mag gebruiken maar mooi om te zien!
Vervolgens gaan we gezamenlijk eten en het eten is heerlijk!
Nadat we klaar zijn met eten en nog even zitten te borrelen valt er ineens een enorme stortbui naar beneden, maar gelukkig zitten we droog en is deze maar van korte duur.
Tegen 21u gaan we richting de kamer want de jetlag suddert nog even door. Morgenochtend gaat om 6u de wekker en moeten om 7u de koffers klaar staan. We kunnen dan rustig ontbijten met uitzicht op de natuur en vogels om vervolgens om 8.15u te vertrekken richting Tortoguero.